Dieses Blog durchsuchen

Sonntag, 21. Dezember 2014

Nhạc Pháp lời Việt 1966-1975

MN: Mây Ngàn xin muợn hai câu thơ cuả Vũ đình Liên trong bài thơ " Ông Đồ già " để thay lới tựa cho những đoạn video kỷ niệm  này mà MN muốn gởi đến cho các bạn xem:
          
                        " Những người muôn năm cũ
                           Hồn ở đâu bây giờ? "

                                           thơ Vũ đình Liên

 

 

   Julie
 Jo Marcel

Mùa thu cho em-Ngô Thụy Miên ca sỹ Ngọc Lan

MN:mùa thu là muà đẹp  nhất cuả bốn mùa ..tuy ở nơi tôi mùa thu đã qua ..nhưng không khí nhẹ nhàng cuả thu vẫ còn vuơng vuơng ,vẫn còn mênh mang đâu đó..có lẽ vì vậy nên tên Thu đuợc dành để đặt tên cho cô bé ,thiếu nữ ..vì mùa thu có nhiều nữ tính !và mùa thu gợi nhiều cảm hứng cho thi nhân ,cho các nhà thơ ,và nhạc sỹ ! khi nói đến mùa thu chúng ta ,khó quên nhạc sỹ Ngô Thụy Miên vói âm điệu dịu dàng ,thơ mộng lãng đãng cuả ông ,hôm nay mây ngàn nhận đuợc một e-mail cuả bạn với bài  bài ca này "mùa thu cho em" lmà lại may mắn đuợc một nữ ca sỹ có giọng ca  rất nhẹ nhàng,dể thuơng ! đó là cố ca sỹ, cô Ngọc Lan! xin cám ơn bạn chung khóa Ph.Tấn Hiệp và xin gởi đến các bạn để cùng nhớ về những mùa thu thiệt đẹp cuả quê hương xưa củ cuả tụi mình !!
thân mến:)




Mùa Thu Cho Em-Ngô Thụy  Miên

Em có nghe mùa thu mưa giăng lá đổ
em có nghe nai vàng hát khúc yêu đương
Và em có nghe khi mùa thu tới
mang ái ân mang tình yêu tới
em có nghe nghe hồn thu nói mình yêu nhau nhé

Em có hay mùa thu mưa bay gió nhẹ
em có hay thu về hết dấu cô liêu
Và em có hay khi mùa thu tới
bao trái tim vương màu xanh mới
em có hay hay mùa thu tới hồn anh ngất ngây

Nắng úa dệt mi em
và mây xanh thay tóc rối
nhạt môi môi em thơm nồng
tình yêu vương vương má hồng
sẽ hát bài cho em
và ru em yên giấc tối
ngày mai khi mưa ngang lưng đồi
chờ em anh nghe mùa thu tới

Em có mơ mùa thu cho ai nức nở
em có mơ mơ mùa mắt ướt hoen mi
Và em có mơ khi mùa thu tới
hai chúng ta sẽ cùng chung lối
em với anh mơ mùa thu ấy tình ta ngát hương..


the Nutcracker -Ballet trong hai vở cuả Pjotr Iljitsch Tschaikowski (2007)

MN: hôm nay Studio Mây Ngàn muốn giớ thiệu với các bạn một chuơng trình văn hoá nghệ thuật đuợc phổ biến rộng rải trong quần chúng ở Âu châu và Mỹ châu Ballet là một bộ môn nghệ thuật ,một vỡ kịch mà các diễn viên ,không nói họ chỉ biểu diễn tỏ lộ qua cử chỉ ,điệu múa .guơng mặt bằng đôi mắt ,bằng nhún vai ,và khi nhãy thì họ nhãy bằng đầu ngón chân,các diễn viên tài tử này họ phải tập luyện công phu thuờng là khi còn rất trẻ khoảng 5-10 tuổi cho đến khi truởng thành trong số đông theo học thì chỉ có một số rất ít là trở nên những ballerina (nữ vũ công chính trong một vỡ kịch)nổi tiếng thế giới mà thôi !

 

 The Nutcracker  Ballet trong hai vở của Pjotr Iljitsch Tschaikowski (2007)  do vũ đoàn  San Francisco Balletts trình diễn



MN: tạm dịch theo nguyên bản tiếng Đức trên web

Nguồn gốc cuả vũ điệu Ballet

Ballet hình thành khoãng thế kỷ  15 vấ 16 trong cung điện cuả vua chúa Ý đại Lợi(Italie) và Pháp lúc đầu các tài tử,vũ công Ballet chưa có những cách ăn mặc như các vũ công Ballet củ thời hiện đại.Vũ điệu Ballet xưa củ nhứt tên là Le Ballet comique de la Reine từ năm 1581, lúc đó chỉ có nam vũ công mới đuợc phép trình diễn

Năm 1661 vua Louis thứ XIV(14) sang lập truờng Cao Đẳng hoàng gia Ballet,và là buớc tiến rất quan trọng cho việc phát tiển sâu rộng cuả  đệu vũ này,từ năm 1681 thì các nữ vũ công mới đuợc phép tham dự chính thức,nhưng chưa thành một vở kịch như ngày hôm nay.Năm 1700 ông Raoul Feuillet mới soạn thảo một cuốn sách về Choreographie( kỹ thuật và phuơng pháp về các thể thức cuả điệu vũ Balett),Cho đến năm1760 ông Jean Geoges Noverre trình bày rỏ ràng hơn nghệ thuật cuả điệu vũ này và thự hiện một điệu Balett theo sáng kiến mới cuả ông tên là Madea và Jason đuợc trình diễn tại Hý viện quốc Gia Ballet cuả Balê (Paris) điệu này ảnh huởng sâu đậm trong các điệu vào này vào thời đó

Thời cuả Ballet lãng mạn bắt đầu từ năm 1832 với vỡ kịch La Syphide cho điệu Balett ,vô thời điểm này là một thay đổi lớn lao cho Ballet hiện đại sau này! những phần cơ thể,từ phần giỏ,đầu ngón chân và y phục củ vũ công thay đổi hoàn toàn,do cô vũ nữ Ballet nguời Ý đại lọi Maria Taglioni!

Sau này ngành vũ Ballet phát triển vô cùng rực rở ở Nga trong giữa thế kỷ thứ 19 với các nhà đạo diển nổi tiếng Marius Petita vớ những vở kịch nổi tiếng quan trọng nhứt thế giới như:Hồ Thiên Nga(Swan Lake) ,Nutcracker, Sleeping Beauty/Cô gái ngủ trong rừng thẳm) với những tấu khúc cổ điển lừng danh như cuả các nhà soạn nhạc Pjotr Iljitsch Tschaikowskis.

Qua thế kỷ 20 là thời phục sinh cuả ngành này trên đất Âu châu và Mỹ Châu do các nhà đạo diễn lừng danh ,nổi tiếng ,ly khai như Michail Fokin, Wazlaw Fomitsch Nischinski und George Balanchine.khi họ tìm tự do,trốn khỏi chế độ độc tài cuả Cộng sản Nga lúc đó

những bài kịch nổi ti ếng soạn thảo cho điệu vũ Ballet

         

Adolphe Adam: Giselle, Le Corsaire

Léo Delibes: Coppélia, Sylvia


          Léon Minkus: La Bajadere, Paquita

          Sergej Prokofjew: Romeo und Julia, Cinderella

          Igor Strawinsky: Feuervogel, Petruschka, Le sacre du printemps

          Pjotr Iljitsch Tschaikowski: Schwanensee, Dornröschen, Der  Nussknacker, Eugen Onegin

          Frédéric Chopin: Die Kameliendame, Les Sylphides
Nguyên bản:

Geschichte des Balletts
Das Ballett entwickelte sich im 15. Jahrhundert und 16. Jahrhundert aus den an italienischen und französischen Fürstenhöfen aufgeführten Schauspielen. Zu dieser Zeit war es noch keine eigenständige Kunstform. Das älteste Ballett, dessen Partitur erhalten ist, ist Le Ballet comique de la Reine aus dem Jahr 1581.Früher durften nur Männer Ballett tanzen.
1661 gründete Ludwig XIV. die Academie royale de la danse in Paris. In dieser Zeit erfuhr das Ballett ein enorme Weiterentwicklung. Ballett wird zum Bühnenstück, das zunehmend von Berufstänzern aufgeführt wird. Ab 1681 dürfen auch Frauen erstmals offiziell tanzen.
Die Tanztechniken, Schritte und Positionen seiner Zeit beschrieb Raoul Feuillet um 1700 in seinem Buch Chorégraphie. Mitte des 18. Jahrhunderts entstanden die ersten Handlungsballette. Zuvor waren die Tänze nur durch ein gemeinsames Motiv, nicht aber durch eine durchgängige Handlung verbunden. So spielen die einzelnen Teile von Jean-Philippe Rameaus Les Indes galante alle in exotischen Ländern, haben aber keinen inhaltlichen Zusammenhang. 1760 veröffentlichte Jean Georges Noverre seine Briefe über die Tanzkunst und das Ballett, die viele seiner Zeitgenossen beeinflussten. Seine Ideen setzte er in dem Ballett Medea und Jason um, das 1763 vom Pariser Opern Ballett uraufgeführt wurde.
Die Zeit des romantischen Balletts begann mit der Uraufführung von La Sylphide 1832. in der Folgezeit durchlief das Ballett eine Reihe von dramatische Veränderungen. Sowohl die Themen der Ballettproduktionen als auch die Kostüme und der Tanz selbst wurden verändert. Der Spitzentanz wurde erfunden und die Kostüme wurden so verändert, dass die Fuß- und Beinarbeit für die Zuschauer sichtbar wurde. Als erste Meisterin des Spitzentanz gilt Maria Taglioni.
Eine Blütezeit erlebte das Ballett in der zweiten Hälfte des 19. Jahrhunderts in Russland. Unter der Leitung von Marius Petipa entstanden klassische Meisterwerke wie Schwanensee, Dornröschen und Der Nussknacker zur Musik Pjotr Iljitsch Tschaikowskis.
Zu Beginn des 20. Jahrhunderts setzte in Westeuropa und Nordamerika eine Renaissance des Balletts ein. Unter anderem ausgelöst durch die Gründung des Ballets Russes, 1909, durch Sergei Diaghilev. Das Ballett des 20. Jahrhunderts war vor allem durch Künstler geprägt, die nach der Gründung der Sowjetunion ins westliche Exil gingen. Dazu gehören Michail Fokin, Wazlaw Fomitsch Nischinski und George Balanchine.





Ballettmusik
Zu allen Zeiten wurde zur Musik getanzt. Doch erst in der zweiten Hälfte des 17ten Jahrhunderts entstand Ballettmusik im heutigen Sinn.
Besonders während der Blütezeit des Balletts in der zweiten Hälfte des 19. Jahrhunderts in Sankt Petersburg wurde die Komposition auf die Gegebenheiten des Theaters und die Größe und Zusammensetzung des Ensembles abgestimmt. Dabei arbeiteten der Komponist und der Choreograf oft eng zusammen. Erst im 20. Jahrhundert verwendeten Choreografen auch Stücke, die ursprünglich nichts mit Ballett zu tun hatten.
Zu den ältesten klassischen Ballettmusiken gehören Coppélia von Léo Delibes und Giselle von Adolphe Adam, beide wurden zuerst Mitte des 19ten Jahrhunderts von dem Paris Opera Ballet uraufgeführt.
In der Blütezeit des klassischen Balletts, Ende des 19ten Jahrhunderts schrieb Pjotr Iljitsch Tschaikowski für das Sankt Petersburger Mariinski-Theater Stücke die heute zum Repertoir einer jeden klassischen Ballettkompanie gehören, zum Beispiel Schwanensee, Dornröschen und Der Nussknacker.
Die bekanntesten Ballettmusiken des beginnenden 20sten Jahrhunderts sind Sergej Prokofjews Romeo und Julia und Cinderella sowie Igor Strawinskys Feuervogel und Le sacre du printemps.
Bekannte Komponisten und ihre Ballette
Adolphe Adam: Giselle, Le Corsaire


Léo Delibes: Coppélia, Sylvia
Léon Minkus: La Bajadere, Paquita
Sergej Prokofjew: Romeo und Julia, Cinderella
Igor Strawinsky: Feuervogel, Petruschka, Le sacre du printemps
Pjotr Iljitsch Tschaikowski: Schwanensee, Dornröschen, Der Nussknacker, Eugen Onegin
Frédéric Chopin: Die Kameliendame, Les Sylphides
Quelle
Dieser Artikel basiert auf dem Artikel Ballett aus der freien Enzyklopädie Wikipedia und steht unter der GNU-Lizenz für freie Dokumentation.